Osteochondroza
Osteochondroza to choroba obejmująca zaburzenie kostnienia śródchrzęstnego, które powstaje w wyniku miejscowego niedokrwienia chrząstki szklistej w przynasadach wzrastającej kości. Najczęstszym powodem jest brak ruchu lub znaczne przesilenie organizmu (noszenie cieżkich rzeczy, ciężka praca fizyczna).
Osteochondroza wpływa na funkcjonalność danej kości i wyznacza charakter pracy stawu, w którym uszkodzona kość bierze czynny udział.
Objawy osteochondrozy uzależnione są od lokalizacji zajętych kości i postępów zmian degeneracyjnych. Najczęściej spotykaną postacią schorzenia jest
osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego i szyjnego oraz
osteochondroza kolana. Schorzenie wymaga kompleksowego leczenia uwzględniającego wszechstronną
rehabilitację ruchową, fizykoterapię, farmakoterapię oraz interwencje chirurgiczne, na których nie będziemy skupiali się, ponieważ tą metodę leczenia możemy powierzyć wyłącznie w renomowanych klinikach w Polsce, Austrii, Niemczech i Szwajcarii.
Osteochondroza – obraz choroby, czyli przyczyny, objawy, postacie oraz sposoby leczenia
Co to jest osteochondroza?
Osteochondroza to martwica chrzęstno-kostna, obejmująca zaburzenie kostnienia śródchrzęstnego, które powstaje w wyniku
miejscowego niedokrwienia chrząstki szklistej w przynasadach wzrastającej kości. Ze względu na to, że schorzenie rozwija się na elastycznym i ciągle kształtującym się układzie kostnym, nazywane jest również
przedwczesnym starzeniem się kręgosłupa.
Osteochondroza to obumieranie niedokrwionej i niedożywionej tkanki chrzęstnej, która nie ulega mineralizacji, odradzaniu się, tylko kostnieniu, a pod wpływem mechanicznych czynników, obciążenia masą własnego ciała, zwykle oddziela się od kości, na której powstała.
Najczęściej spotykaną postacią choroby jest:
- osteochondroza kręgosłupa odcinka lędźwiowego;
- osteochondroza kręgosłupa odcinka szyjnego;
- osteochondroza kolana obciążająca guzowatość kości piszczelowej, fragment współtworzący staw kolanowy.
Osteochondroza wczesnego starzenia się wymaga wielokierunkowego leczenia.
Przyczyny osteochondrozy
W zależności od postaci choroby przyczyny degeneracyjno-dystroficzne tkanki kostno-chrzęstnej mogą być różne, a same objawy zwykle pojawiają się w wieku 50 -70 lat, a więc w okresie życia, w którym mamy już nadwagę, mniejszą ruchliwość i mamy inne towarzyszące choroby, które przeszkadzają w aktywnym i zdrowym trybie życia.
Osteochondroza kręgosłupa może rozwijać się na skutek zaburzenia napięcia struktur stabilizujących kręgosłup oraz stopniowej utraty właściwości amortyzujących krążków międzykręgowych. Często przyczyną jest tzw. skrzywienie kręgosłupa, czyli nieprawidłowa postawa, a także zły tryb życia lub ciężka fizyczna praca. W przebiegu osteochondrozy pierścienie włókniste tracą elastyczność, ulegają rozwarstwieniu i pękaniu, szczelina międzykręgowa spłaszcza się, a sąsiadujące ze sobą kręgi mogą ocierać się o siebie, kruszyć się lub uruchamiać procesy wytwórcze, np. osteofity. W zależności od odcinka kręgosłupa osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego i osteochondroza kręgów szyjnych objawiają się typowymi dla siebie symptomami. Czynnikami ryzyka osteochondrozy kręgosłupa są głównie nieprawidłowe rozkłady obciążenia kręgosłupa, m.in.:
- siedzący tryb życia;
- niewłaściwa ergonomia pracy fizycznej;
- ciężka praca fizyczna, często z dużymi przeciążeniami
- przeciążeniowa aktywność sportowa;
- wady postawy wrodzone i nabyte;
- leniwy tryb życia
a także
wdrodzona ostechondroza.
Osteochondroza młodzieńcza kolana powstaje zwykle na skutek złamania awulsyjnego guzowatości kości piszczelowej, tzn. z przeciążenia zwykle poprzez uprawianie sportów lub urazu.
Objawy osteochondrozy
Objawy osteochondrozy, czyli wcześniejszego starzenia się kręgosłupa charakteryzują się bólem miejscowym podczas obciążeń statyczno - dynamicznych oraz uczuciem sztywności nasilającym się w trakcie odpoczynku z tendencją do ustępowania po rozgrzewce, ale zwiększającym się bólem w momencie większego wysiłku fizycznego, a powodem jest zmniejszenie ruchomości kręgosłupa i deformacje kręgów. Jeżeli dojdzie do przepukliny krążka, dodatkowo pojawiają się objawy neurologiczne, np. parestezje promieniujące zwykle wzdłuż nerwów obwodowych kończyn.
Osteochondroza kręgosłupa szyjnego objawia się również migrenowymi bólami głowy i karku, szumami w uszach, zawrotami głowy, zimnymi dłońmi, drętwieniem rąk, drętwieniem palców, drętwieniem języka także omdleniami, zwłaszcza po dużym wysiłku. Bóle osteochondrozowe nasilają się szczególnie podczas obracania głowy i skrętów tułowia.
Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego objawia się bólami klatki piersiowej, pośladków oraz ud i trudności w chodzeniu.
Osteochondroza kolana charakteryzuje się obrzękiem i bólem w górnej części podudzia nasilającym się w trakcie dynamicznej aktywności ruchowej i podczas klękania.
